23 Nisan 2008 Çarşamba

.sıkıntı nemlendi.

.gerçekten de daha önce hiç böyle hasta olduğumu hatırlamıyorum. boğazım benim değil. sükülüp atılası. burnum benden bağımsız. midem yok. kemiklerim ağrı makinası. gözlerim yumuk. kendime gelmeye çabaları var biraz. ama bu sefer elimde değil. psikolojik olarak sürekli olan bunalımım dışında ayrı bir çöküntü var vüzudumda. kendimle uğraşacağım. üstüme gelmeyin, sizin için tehlike teşkil edebilecek davranışlarda bulunabilirim. sinir katsayımı arttıracak davranışlara tahammülsüzlüğüm son raddesinde. mümkünse yaklaşmayın.
hep isyankar yazmaya başladım sanırsam. çok da umrumda değil belli olduğu üzere.
.bana biraz dinginlik gerek. eskiler, anları karıştırmak gerek. sonra buldum bir şeyler. yıl 2006. esra ve oya yanımda. parkorman da beklediğimiz isim belli. sonra öyle vuruldum ki onlara. 2 tane parçaları vardı elimizde. onlarla geçti 2006. proje sınıfımız inlerdi onlarla. aylar geçti canlı performanslarından mahrum. 10 ay kadar. yine aynı proje sınıfı. 2007 de aynı seslerle geçti. artık albümleri vardı. o kadar ihtiyacım vardı ki seslerine. defalarca sahnenin en önünde oturan bendim. bugünse o albümsüz günlerimizde sığındığımız, ilk kayıtlardan bir parça buldum.
buyrun. tıkla bakalım!
kendime getiren gevende olacakmış yine.

Hiç yorum yok: