.kırmızı.

.normalde pek de sevmem kırmızıyı ama bugün doydum kendisine. her şekilde. sabah sabah erkenden kalkıp önce kadıköy'ün miting meydanı olduğunu hatırlayıp yürüdüm yürüdüm. evet mitinge gitmek isterdim ancak atlas sinemsıyla önceden görüşmem vardı. "kırmızı balonun yolculuğu"na eşlik etmek üzere. insanların anlamsız yorumları hiç de umrumda değil. hikayenin anlatılışı benim için önemli olan. görseller de gayet tatmin edici. geçişler de öyle.
sonra araya bir vapur yolculuğu sıkıştırıp en sevdiğim kadıköy'de en sevdiğim kadife sokağa yollandım. beklemiyordum. gerçekten bu kadar kan beklemiyordum ama kırmızı gün kırmızı devam etti. mogwai vardı arkada "eski davulcu"da. eve gelip ne yaptım? tabii ki hemen bir "happy songs for happy people" açtım. aman dedim. ne güzelmiş.
.daha fazla yazamayacağım eve gelince yaşadığım olaylar canımı sıktı. aile evinden kaçmak gerek. hemen şimdi. odamı da alabilsem tamam. artık gerçekten gitmeliyim. yoksa kan çekebilirim canım.