.gözlerinde gördüğümdü umut, titreyişimdi bir anlığına. limon kokusu yanında o garip yeşillik ve grilikti aklımda kalan. unuttuğumu hayal edip içimde sakladığımdı. şimdi karanlığında yürüdüğüm sokaklardaki yansımalar, sesler. bilemedim gideceğim yeri, koştum zaman zaman, kaçmaya sadece. şimdi saat kaç? neden gelmediler? güneş doğacak birazdan, ısındığını bileceğim havanın ama içim yine de üşüyecek, ılık bir şeyler dolanacak içimde sonra belki de.
.bilemedim sözlerimi, çizemedim yolumu, okuyamadım içindekileri, gidemedim yine. kalamadım hiç, hiç bir zaman diliminde.
2 yorum:
çok seviyorum yazdıklarını ve bakışını, aynı dönemde okuyup daha fazla şey paylaşabilmeyi dilerdim:) yüreğine sağlık.
dilek
ben de bu içten yorumuna teşekkür ederim.tesadüfler vardır hep,rast geliriz elbet.
Yorum Gönder