6 Mart 2009 Cuma

.sahtelikten arınmaya, uzak kalmaya...

.içime sızdı. orada kalakaldı işte. ne bir güzelsin dedirtti yine bana. beni insansı kıldı. çok uzaktı, çok yakındı.
.hep tanıdıktı ilk duyduğumda bile, yılların sakladığı ama büyütüğü bir dostluktu sanki onlarınki. ellerim, gözlerim, bedenim benden kurtulup da özgürleşiyordu onlarla sanki, saflaşıyordum. çocuktum, huzurluydum, deliydim. susar beklerdim, hayal ederdim seslerinin çizdiklerini, çizdirdiklerini beynime. yazardım, sonu olmayan masallar, bitmeyen cümleler.
.şimdi boşluklar içinde hissedebildiğim kocaman bir deliğin dibine çekilmiş her şey. bekliyorum. özlemimi saklayarak, daha çok yazarak, gizlice karalayarak oraya buraya.
biraz da kaçıyorum şimdi, içimden gelmeyerek oturmamak için yanınızda.

Hiç yorum yok: