10 Şubat 2008 Pazar

.sound in my head.

.bitmiyor.sonsuz defa tekrar eden sesler. tek bir ses. bir viyola sesi bir melodi yankılanıyor durmadan.bazen merak ediyorum susacak mı bu sesler diye? sanmıyorum. gece-gündüz sonsuzca içimde küçük adımlarla yürüyen birileri var sanki. rahatsız etmeden sürekli geziniyorlar. sesleri sonsuza varacak gibi. onları ben almıştım içime uzun zaman önce. hiç gitmeyecekler, en azından arzum bu.
fazla bir huzur duygusu var bu gezintilerde. beni huzura boğan sesler, bir yandan da susturmak istemediğim. gözlerimi her kapamaya çalıştığımda bu seslerle yüzdüğümü ama sonsuz bir boşluk içinden kurtulamadığımı fark edip bekliyordum sabahı. güneşin doğduğunu görmem gerekiyormuş gibi bir bekleyişti bu. günler boyu bekledim. gözümü kapayamadan bekedim. ve yine o sesler vardı içimde. döngüsel olarak içinde yüzdüğüm sesler. içimde duramayan bir şeyler vardı. çıktılar benden dışarı. onların güneşin doğuşuyla birlikte doğuşlarını beklemiştim belki de sadece.
sonsuz tekrarlarla devam eden seslerimle başbaşayım yine.sonsuzca.

not: sevgili oruç hocam, yine gevende. biliyorsunuz zaten. sizi bulmalıyım. size vereceğim küçük bir şey var. orucum oruç'a.

Hiç yorum yok: