19 Şubat 2008 Salı

.susmak isterdim,susmadılar.

.kusun üstüme. zaten ben kendi pisliğimde boğulmaya çalışırken kendi pisliklerinizi de atın üstüme. dinlerim sonsuza kadar. birgün nefes alamayacak kadar birikecek üstümde, biliyorum. bencilliğin geldiği nokta bu insanlara boşaltma aşamadır. nereden buldularsa beni. ben kendimi insanlardan çekmeye çalışırken insanlar geliyorlar üzerime. herkesin benden kaçmasını dilerdim. başaramıyorum. gelmeye devam ediyorlar. bir süre kaldırabilirim bunları ama dayanamıyorum artık. yardım edemeyeceğimi biliyorum. kendi çöplüğünü yaratamamış olduklarına üzülüyorum bazen. kendi kendimi iyileştirmeyi de zehirlemeyi de bilen biri olarak bütün çöplüklerini başkalarına yığarak, yardım beklemediklerini iddia etseler dahi hep bu umudu içlerinde sinsi gülüşlerle beslediklerini görebiliyorum.
herkesten daha bencil olan ben olabilirim. fazla açık sözlü ve kırıcıyım. ama bu benim samimiyetimdir ve kendime olan tek güvenim bu kaldı.(keklerim de gayet lezizdir, fazla geyik bir şey oldu ama yazmadan duramadım) bensiz ya da benle burada hayat devam edecektir. insanları daha fazla yormadan yıpratmadan gidebilirdim, ama biliyorum ki aklımdakileri buralara bırakmak istiyorum. çöp olsalar dahi, üretmek istiyorum. tüketerek yaşayamayız daha fazla. başkaları için ya da kendim için değil, sadece küçük bir şeyler daha üretmek için devam ediyorum.

benden mümkün olduğunca uzak durun. zehrim kendime yetmiyor ama insanlık için tehlikeli bir yaratığım.

Hiç yorum yok: