.kayıp gün(ler) den sonra yeni bir gün.

.taşkışla'da geçen 70 küsür saat uykusuz 3-4 günden sonra evimdeyim ama bilir misiniz hala 90'lar etkisindeyim. oya&bora ile büyüyen 5-6 yaşındaki çocuk halim geri geldi taşkışla da sabahlar iken. "kesik+yanık eller" kombinasyonuyla makas eller johnny ye karşı rakibim artık. koridorun korkulu adamı emin onat ile geçen 3 gece bunla bütünleşen günlerden sonra ev garip. her neyse.
her gece çıkılan gezilerde, çatıda mimarların tuzaklı sınıfından çatıya uzanıp ay dedeyi aradık, anladık ki götkafes onu da himayesi altına almış. mimarlar ya yoğun ve sınıf düzeninde birlikte çalışıyorlar ya da tek başlarına süit odalarda. ama hepsi sessiz. hele bir şehirciliği ziyaret etselerdi 90'lardan 70'lere müzik kuşakları, bitmeyen kahkahalar, otoket yardımı aktarımları çığrışları vs. ile karşılacaklardı. taşkışlanın .atı sınıfları geceleri ticarethaneye dönmüştü, görünüşe önem vermeyen insanalara özel kettle var idi, valla içeri danışmadık ama kettle sabahlara varan saatlerde şart. bizim özel mutfağımız var idi tabi, kettle da bir şey mi cam önü buzdolabımız, şarap mahzenimiz, dünyanın her yerinden çay çeşitleri vs...
o zaman resimli hikaye kitabıyla bu günleri özet geçelim;




biz seni çok sevdik emin onat,ancak sen bizi hep korkuttun. elindeki ne, lütfen söyle...

sıkılmayalım diya bize eşlik eden çocukluğumuzdan kalan bir parça daha ama bu sefer kesinlikle "gerçek barbie".

rus ajanı, erotik yıldız çocuk programı sunuyor. sunucumuzun önündeki ayran-yoğurt sofrası da az sonra rakı sofrasına dönüşme potansiyelindeydi 2 gün boyunca.




.tabi. uykuya yenik düşenler olmadı değil.

.mutfağımızın merve eli değmemiş hali.sonra çeşitlilik artarak bir de düzenli hale geldi.



ve mimarların iletişim biçimi, ilanlar. kettle ilanını bir daha bulamadım, heralde satmışlar...