8 Aralık 2007 Cumartesi

yıkıldım,yıktım

.kırdım.parçaladım.yıkıntılarını gördüm.sadece yavaşça uzaklaştı görüntü.giderken sustu.ya da kalırken.anlamaya çalışıyorum.yıkıcı darbelerimi fark edemiyorum.sadece uzak durulması gereken bir parçayım.bunu biliyorum.çok seviyorum ama çok can yakıyorum.var olmayı seçen ben değilim. var olmamayı ben seçeceğim.
giderken yalnızlık.yalnızlık her daim.sonsuz bir yalnızlık.
huzura kavuşma isteği.tesadüflerle sürükleniş.müthiş bir yol.yol.bencil bir yol.nedensiz bir yol. akışın sürükleyişi.
gidemiyor,kalamıyor,susuyor.dokunmadan anlamaya çalışıyorum.özgür kalmalı.müdahele gerekmiyor başkalarını hayatına.tensiz dokunuşlar belki sadece.
bu kadar yıkılmış,bu kadar harabe bırakan ben miyim arkamda?kabullendim hepsini. nasıl yapabilirim bu kadar severken?çok derin izler var.görüyorum,hissediyorum.parçalarımı bulduğumu sanmıştım.daha az eksik devam edecektim.bomboş kalmalıymış içim.zehrimi akıtıyorum, fark ettim.kendimi zehirleyemiyorum.sevdiklerimi zehirliyorum,yaparken fark etmeden üstelik.sonra paramparça yüzler,çökmüş gözler,yaşlanmış ruhlar.
giderken susabiliyordum sadece.varken susacağım bir süre daha.soru sormadan duracağım kendimi ait hissettiğim noktada.gelip geçsinler yanımdan.yalnızlığı hak ediyorum belki de. bundan memnun kalırım.benden nefret edin.nefret et.
görünmez olup bir süe daha devam edeceğim.bunu başarmak istiyorum sadece.sizleri zehirlemek istemezdim.
varlığım için üzgünüm.yanlışım.

"el mi yaman bey mi yaman,söylesene..."

Hiç yorum yok: