.tam rüya görecektim ki uyandım.hem de uyuyorum aslında.rüya perdesi siyahtan griye döndü. midemdeki kelebekler öldü.ışıklar söndü.güneş doğmayacak bugün.üstelik batmamıştı akşamüstü güneş.güneşi hiç görmemiş olabilirim bugün.
hayal kurmayı yasak etmiştim kendime.ama içimdeki küçük yaratıklar boş durmadılar elbette. görüntüsüz hayaller vardı.kurgusuz,senaryosuz heyecanlar ve neşeler varken artık sadece gri perdeli rüya.gözlerimi açık sanıyorum.gördüklerimi,duyduklarımı hissedemiyorum.tam bir hissizlik olarak tanımlayamam bunu.incinmişlik var biraz ama yoğun bir rüya kırıklığı.hayal kuran ufak yaratıklarımı öldüremedim.benim ölümüm dahi öldüremeyecektir onları.kontrol dışı yaratıklar.
şanslıyım ki ıslak bugün hava.gözyaşlarım oldu ortabahçe damlaları.yıkılmamaı istemeyenler kayboldu.perde gri.rüya perdesi gri.
gri tonları.görüntüler gerçek olmaktan uzak,rüya olamayacak kadar çok girdi var.eksik. o kadar eksik ki inanasım yok.neredeyim sogusu yok.sadece durduğum yerde durmaktan ötesine gücüm yok.kocaman boşluklar.içim boşluklarla dolu.kemirmiş fareler bu bakımsız evimi.çökmek üzere evim.sonsuz yankılar.huzurun yerine o koca boşluk ve gri perdeler.güneşi göremeyeceğim.
.symbiosis.
13 yıl önce
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder