.bir bardak süt, işte yine o çocukluk. ellerim kara, üstüm puslu, gözlerim apaydınlıksa, bir deniz sesine, bir sağanak yağmurun altında ıslanmaya borçluyumdur. mutluluğu kaçıran ben, yakalayan yine ben. her düşüşün sonunda bir kez daha dibe yaklaşıp yeniden bir yol çizmenin huzuru kaldı üstümde.
.symbiosis.
14 yıl önce
1 yorum:
.gerçekten güzel, oturup okuyacağım bugünlerde baştan sona.
Yorum Gönder