.ışıkları kapatamadım.

.rüyalarda gerçekten ışıkları söndürmeye yönelip, anahtara bastığında ışıklar kapanmıyor. çok müthiş bir deneyimdi. fazlasıyla gerçek sandığım ve yine yorgun uyandığım bir uykudan kalkıp günlük rutinleri yaparken beynim bir yandan yeni uyandığım rüya-gerçekliğinin kareleri arasında sürüklenmekte. işte o sırada evde boşuna yanmasın diye kapatığım bir ışık ve her şeyin beynimdeki o hızlı akışıyla rüyadan uyanma çabasını algılamam. işte bu yüzden kapanmamıştı o ışık. bu akşam eğer eve geldiğimde yine uyurgezer halinde olmazsam tekrar izlenecek bir film var aklımda: waking life. izlerseniz anlarsınız. ışıkları rüyada kapatamazsın, rüyadan uyanmaya çalıştığında da her zaman uyanamaz insan. ışıkları kapatmayı dene. ama bu sonsuza gidebilir. belki de rüyadan hiç uyanamazsın.