.yollar bu sene beni bekledi hep. ansızın verilen kararlarla bir sırt çantası toplama süresi uzaklığındaydı her yer. önce güzel bir avrupa şehri vardı haritadan seçilen. kısa günlerde şehri alt üst eden bir aileyken döndük ama içimde durulmayan dürtülerle yine yol var bana dedim. tren sesi miydi? eksişehir yönüne giden yolcuysa seslendiği kulak vermeliydim. uykusuz halde tozu pabucumda kaltı şehrin, trenle izmit' vardı yolum. evodam beni bekledi 1 hafta sonra yine 1 hafta sonra 2 hafta. kuzeyinden doğusuna uzandım ülkenin. yaylalar beni sormasa da ben onların peşindeydim. kaybolmak üzere, patikalar keşfetmek üzere. geldim, bitkin düştüm. 3 gecem geçti evodamda, fotoğraflarıma bile bakamadan gidiyorum kafama esti diye. 2 senelik hasreti gidermeye. şarabını sevdiğim ada'ma. suyunda serinlediğim kıyıya. güneşi en güzel doğan yere. bozluğu en ferahlatıcı olana.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder