7 Ağustos 2010 Cumartesi

.weird.

.havadaki nem gibi üzerimdeki gelip giden o lanet olası gerginlikten arınmak istiyorum. hava bunaltıyor, insanlar canavarlaşıyor ve keyif aldığım sohbetler kabusa dönüşüveriyor. sıkıntı biriktirip sonra da döküveriyorum hepsini bir anda, bambaşka formalarda.
artık müzik yok, film yok, eğlence yok. şehirdeyim, hiç olmak istemediğim kadar. gidiyorum, heyecanlanamıyorum fakat gidişe.
özlemler bambaşka bir boyutta, sevgiler yitiyor sanki, ya da sadece bir yanılsama. heyecan ya da dürtükleyici güçlü hislerden arınmışım çok gerekmediği halde. hayatımın o tutunacak en kritik taşlarından biri daha yitiyor o karanlıkta. önümü görüyorum fakat aslında o kadar da görmek istemiyorum belli ki. sürekli bir kaçış hissiyatı,sonra da bir avuntu. oysa besbelli kaçış artık, şimdi ya da geçmişten. geleceğin korkusundan ya da. gidelim diyor sonra da kızıyorum. işte sonra da kaçışıma kızıp gitmeyi sindiremeyip kaçıyorum bir kez daha...
kısır döngülerin arasında kalmaktan memnuniyetsiz, huzursuz, çokça garibim.