.peki ya insan ne ile yaşar?.

.bu soruyu bienal soruyor bize bu yıl. hani nerden geldi aklıma, onu boşverin de. insana hakikaten ne ile yaşar? şimdi baksak hayatımıza, tüketmeden, hırpalamadan, kırmadan yaşanmıyor. oysa naif insanlar olarak kalabilirdik. sadece gülerek yaşar diyebilmeliydik. sadece müzikle yaşar, sadece gezerek yaşar ya da bunun gibi bir sürü deli saçması şey uydurabilirdik. bir anla yaşayabilir, anlar döngüsü içinde yenilenebilir belki de. insan ne ile yaşar, hadi söyle. sadece kendi kendiyle bile yetinebilir aslında. pek de bir şey aramadan.

şimdi kendimi bir esintide sürüklenir hale bıraktıysam sadece sevdiklerim, özlediklerim ve paylaştıklarım içindir. insan yetinebilir elinde olan olmayan ama salt benliğiyle. insan ne ile yaşar diye sormaya dahi gerek kalmaz bu hayatta.