10 Mayıs 2009 Pazar

.kısa bir kendini hatırlatma.


.uzun bir sessizlik, ardından bir rahatlama. şimdi bakıyorum da, zaman durmaya yakın.
1 hafta sadece hareket halinde olduğumu, konuştuğumu, saatlerin akışına karşı durmaya çalışıp koşmaya başladığımı hatırlıyorum. şimdi ise tek bir şey kaldı önümde, bitirme. ama ondan önemlisi, gevendeye geri sayımın sonuna gelip son bir bekleme safhası.
güzel günler geçti, hızlıca, gerginlikler, mutluluklar, ikilemler arasında. artık dinlenme vakti.

Hiç yorum yok: