.bilinmedik yerlerden çıktı.

.elimi uzattığımda orada olacağını düşünmek hataydı. rüyayla gerçeği karıştırma olasılığı oldukça yüksek bir uykudan yeni uyanmıştım elbette. ama istemiyorum. daha fazla yalan, daha fazla umut. ya da bilmiyorum ne istediğimi. sadece savruluyorum. durulmayı unutuyorum. uyuyorum. uyanık kalmaya çaba göstermiyorum. ama bu sefer de uyyamadığım saatleri sayıyorum tik taklarla. çok korkunç. rüya görmek istiyorum ama düşüyorum. hep düşüyorum. uyandığımda yatakta olmaktan başka seçeneğim olmadığını fark etmek daha çok acı veriyor. düşmeye devam edebilirdim sanıyorum oysa. memnuniyetsiz ve hedefsizim belki de sadece. sorunsuz bir hayat içine düşmüşüm hatayla. kaçacak bir durum yok ama istediğim kaçmak insanlardan, sıkıntıcıklardan ve diğer her boktan şeyden. düzen değil kaosa inanıyorum. kaosu kendi içinde yaratsa da insan çevrenin düzenine uyamıyor. uyumsuz olabilmeyi bile başaramıyorum. başarısızlığı seviyorum. hayatın sevmediğim şeylerini hep yanıma topluyorum. susuyorum. karmaşıklaşıyorum, basite indirgeyememekten yorgun düşüyorum. şu anda. daha da zor gözlerimi açık tutmak hava aydınlıkken. şimdi aydınlığı karanlığa çevirip boşluğa abakıp kaybolmak niyetindeyim.

gelen var mı?

.yalnız olmayı ben seçtim. seviyorum bunu. ama hayır bazen ağlıyorum içimden. geçiyor. sonra meşgaleler, yazılar, yalanlar, sesler, sessizlikler ve gezintiler. tek başınalıkta yitik olup unutuyorum karnımda ağlayan çocuğu. gözyaşlarımı doğurmaktan korktuğum çocuk.