25 Eylül 2007 Salı

sessizlik, sözcükler ve hesaplaşma

.nasıl ifade edebilir ki anlamsız kelimeler saf duyguları.kirletir yalnızca.kişideki anlamları ince de olsa farklılaşır bütün harfler yığının.mesafeler artar sarf ettikçe gereksiz sözcükleri.sonra bir bakmışsın uzakta kalmış insanlar.
ne müthiş seslerle dillendirmek içindekileri.sözsüz ifadeler.ince ince gelir arkandan.sonra bir kapı açar.girmek isteyen usulca süzülür.küçük bir oda karanlık ama güven verici.garip bir tanıdıklık hissi.ses doldurur ruhunu.sade ses.
suskunluk en güzeli.kirlenmiş ruhları yıkayamazken yağan yağmurlar en azından saf olmayı deneyelim.

10 Eylül 2007 Pazartesi

8 eylül 2007

dün hayali. 8 eylül 2007. beklenen ses. beklenen zehirli ses. 3yüzbin ihtizaz. güzel hayaller parçalı. sıkıntılar, sıkılmalar, bunalımlar. karanlık, sonsuz sessizlik içinde yitiş. nereden kopmaya çalıştığımızı bilmeden ona bağlanmak. bitirmek. yaşama dair her şeyi son birkaç güzel şey yaşayıp, sesle zehirlenip uyumak. asla uyanmamak. ölümün kokusunu duymuştum oysa ki. bitecekti. son sesiyle. bitirmedi devam et dedi. sustum. yoruldum. zehir boşaldı aktı. içim temizlendi. gereksiz nefeslerimi alayım diye mi? kurgusu oynanamayan bir film. susayım da konuşmayayım. sonsuz yazayım her kime olursa. ama ses olsun etrafımda. melodi olsun. ses. ölemiyorum. yaşayamayıp ölmeyi başaramıyorum.
dersen ki çek git hayatımın ucundan. yapamam. gidemiyorum. kalamadığım gibi.

6 Eylül 2007 Perşembe

son 2 gün

bir süre daha yaşamak kararı.bunu kendi verdiğin günlerle belirlemek.bir süre daha bekleyip sonrasını o noktadan itibaren düşünmek.sadece 8 eylül tarihine ilişkin uzun zamandır beklenen hayalleri gerçekleştirmek,gerekiyorsa o noktada her şeye artık bir son verme ümidi.
bir gece ve sonrası belirsizliğe karışan sabahlar.
devam etmek ya da nasıl devam etmek soruları ile düşünceler diyarına yolculuk.şu anda üzerinde bulunduğum yolda oturuyorum sadece.düşüncelerle boğmadan kendimi bomboş ilerliyorum belki de.şimdilik beynimi rahat tutmaya çalışıyorum.
müzik ve yazı boğsun beni.müzikle öleyim.karanlıkta.zehirli ses ile.onun yakınlarında.o'nunla beraber.

1 Eylül 2007 Cumartesi

the beta band üzerine çeşitlemeler-2

bir süre vazgeçer insan yaşamdan.her nefes kanatır.ölmeyi arzularken yaşamayı cazip kılacak bir şey aramaz.ama tesadüfler bulur bazen onu.eskilerden bir şeyler ya da hiç tatmadığı bir şey. küçük şeyler,küçük mağazalar.tanıdık sokaklar ve buradaki tanıdık yüzler. tanımadığı,bilmediği ama çok sevdiği insanlar.
müzik boğsun beni.

kendini ait hissetmek bir yere bağlanmak demektir. bu da yaşama dair bir şeydir. bunu pek sevmem.ama vazgeçilmez bir yerdir zero benim için. orayı her terk edişimde beni uğurlayan "hoşçakal" sesi garip gülümsetir beni. evimde hissetirir. ev hissini verir o sokak.

sonra sesler arasında yeni sesler arasında kaybolurum. sonsuz denizde yüzermişçesine. sonra hazine bulmuş gibi sevinirim. hiç beklenmedik bir şey. bir yerlerde okuyup hayalini kurduğum ses paketlenmiş elimde durmaktadır. inanmak güç. rüya olmadığını anlayıp mutlu olmama izin veririm.

huzur... önemli bir şey. huzuru uykumun içinde bir yerlerde o sesle birlikte ararım.o ses. her şeye rağmen 1 hafta daha yaşamaya yetecek gücüm var. ya da sadece buna ikna ettim.